O NAS

Wirtualny spacer po Domu Pomocy Społecznej

w Klimkówce

PAWILON „A”

1. Kilka bram prowadzi na teren DPS-u, ale wejdźmy może tą główną, nieopodal popularnej drogi prowadzącej na zaporę-naprawdę trudno do nas nie trafić.
Dalej kilkanaście metrów alejką i już jesteśmy na placu przed pierwszym z naszych pawilonów mieszkalnych (mniejsze budynki przy placu to garaże i pomieszczenia gospodarcze). Zanim wejdziemy zwróćmy uwagę na parking (nie jest przecież bez znaczenia, że odwiedzający goście mają gdzie zostawić samochód) no i pierwszy z tutejszych podjazdów – nie ostatni jak się wkrótce przekonamy, bo generalnie cały teren przystosowany jest do możliwości poruszania się wózkiem inwalidzkim… Prosimy do środka!

2. Pierwsze wrażenie – zdecydowanie nie przypomina to szpitala . Na tej całkiem sporej sali mieści się (po prawej) stołówka pawilonu „A” oraz (po lewej) świetlica, na której prowadzone są zajęcia terapeutyczne. Jest tutaj również telewizor oraz komplet mebli wypoczynkowych.

3. Łącznikiem (podjazd – a jakże) dojdziemy do głównego hallu budynku i tutaj zatrzymajmy się na moment – po lewej gabinet Pani Dyrektor, po prawej gabinet medycznej pomocy doraźnej i dyżurka personelu, gdzie odbywają się m.in. konsultacje lekarskie.

4. Sam hall okazał się na tyle popularnym miejscem dziennego odpoczynku mieszkańców, że nadano mu elegancki wystrój, umeblowano i pełni rolę swoistego centrum życia towarzyskiego. Jeśli tutaj jest pusto, to albo jest już późno, albo w kaplicy piętro niżej właśnie odbywa się msza-innego wyjścia nie ma.

5. Rozmieszczone wzdłuż korytarza pokoje zostawmy sobie na potem, udajmy się na parter i odwiedźmy kolejne pomieszczenie, gdzie można by usiąść i odetchnąć świeżym powietrzem, gdyby nie to … że jest akurat zorganizowane z myślą o tych spośród mieszkających tu osób, które cenią sobie papierosowy dymek.

6. Nie będziemy teraz palić, chodźmy raczej poćwiczyć na naszej sali do rehabilitacji. Składa się ona z dwóch pomieszczeń, jedno zajmują rowerki stacjonarne, stepper oraz inne urządzenia do ćwiczeń, w drugim zaś jest kozetka oraz wszelkie potrzebne linki, ciężarki i podwieszki używane do ćwiczeń usprawniających z pomocą systemu bloczkowego. Inne dostępne zabiegi to masaż wibracyjny (aquavibron), naświetlania lampą solux i bioptron, masaż klasyczny, pionizacja. Czasami przy odpowiedniej pogodzie zajęcia odbywają się na zewnątrz budynku.

7. Wejdźmy do kaplicy. Została ona oddana do użytku w 2004 r., nabożeństwa odprawiane są tutaj raz w tygodniu oraz we wszystkie święta.

8. Pozostało nam to co najważniejsze – zaprezentujmy pokoje w jakich tutaj mieszkamy. Mieszkania zgrupowane są w zestawy, w każdym z nich sąsiadują ze sobą większe  zajmowane przez dwie lub trzy osoby, oraz nieco mniejsze – jednoosobowe, wyjątkiem jest umiejscowiony najbliżej dyżurki pokój czteroosobowy zamieszkiwany przez osoby leżące wymagające szczególnej stałej pomocy ze względu na stan zdrowia. Każdy pokój ma wyjście na balkon, wyposażony jest w system przyzywowo – alarmowy i system alarmu przeciwpożarowego, wystrój wnętrz jest sprawą indywidualną tzn. można bez problemu umeblować sobie pokój wedle własnych upodobań po wcześniejszym zgłoszeniu i akceptacji  propozycji odnośnie jego urządzenia.

9. Każdy zestaw mieszkalny uzupełnia przedpokój oraz wygodna, przestronna łazienka z umywalką, ubikacją oraz prysznicem. Jest oczywiście możliwość korzystania z wanny lub natrysku w łazience głównej. I to tyle jeśli chodzi o pawilon „A”, przyjrzyjmy się jak to wszystko wygląda w pawilonie „C”…

PAWILON „C”

10. Zanim wejdziemy do budynku pawilonu „C” zerknijmy na nasz najpiękniejszy zakątek „ pod brzózkami” i przylegającą do niego kapliczkę, gdzie mieszkańcy mogą w ciszy odpocząć i pomedytować

11. Nasze pawilony oddalone są od siebie o ok. 80 metrów, a budynek znajdujący się między nimi („B”) nie jest własnością DPS-u. I tym razem nie zapomniano o parkingu, a podjazd przy wejściu jest jak już mówiliśmy normą. Zaraz przy drzwiach urządzone jest pomieszczenie, gdzie można usiąść i wypalić papierosa – zupełnie podobnie do tego w pierwszym pawilonie.

12. Podobieństw między obydwoma budynkami będzie znacznie więcej, ponieważ generalnie nie różnią się one standardem, a odmienności wynikają głównie  z ich architektury. Pawilon „C” jest mniejszy, ma nieco bardziej zwartą budowę.

13. Tym razem także oglądanie mieszań zostawimy na potem i przejdziemy na drugą stronę korytarza do pomieszczeń związanych z jedzeniem. Posiłki dowożone są z kuchni głównej, ale na miejscu trzeba je podzielić na porcje        i wydać. Stołówka to największa w tym budynku sala.

14. Na piętro można wejść schodami, można też podjechać białą przeszkloną windą, która już na pierwszy rzut oka odbiega wyglądem od tych, z jakich zwykle korzystamy. Nie bez powodu – stosowna tabliczka informuje, że urządzenie ma swoją historię, zanim trafiło do Klimkówki służyło kiedyś podczas wizyty Jana Pawła II w Zakopanem.

15. Na piętrze we wnęce korytarza urządzono niewielki miejsce kultu religijnego (raz w tygodniu odprawiana jest msza św.), a naprzeciw niej znajduje się taras widokowy.

16. Idąc wzdłuż korytarza zaglądniemy do pokoi terapii zajęciowej – ich wystrój to oczywiście w dużej mierze efekt pracy uczestniczących w niej mieszkańców, ta zasada obowiązuje zresztą w całym DPS-ie.

17. Pomieszczenia do rehabilitacji ?  Proszę bardzo, są i tutaj. Ponieważ trzeci pawilon zamieszkują w większości ludzie młodsi i sprawniejsi fizycznie, postawiono na przyrządy do ćwiczeń bardziej wysiłkowych: rowery stacjonarne, stepper   i atlas plus leżanka do masażu.

18. Na końcu korytarza znajduje się dyżurka personelu oraz gabinet medycznej pomocy doraźnej, łatwo zauważyć, że układ całości jest  odwróceniem, lustrzanym odbiciem pawilonu pierwszego.

19. Hall przed dyżurką zaadaptowany został na pokój dziennego pobytu, gdzie można pooglądać telewizję, spotkać się na pogaduszkach.

20. Pozostały nam zestawy mieszkalne – analogicznie do budynku „A” zestawiono obok siebie pokoje jedno i dwuosobowe wraz z prowadzących do nich przedpokojem.

21. Nieco inaczej rozwiązane są kwestie sanitarne – bezpośrednio w zestawach mieszkalnych znajdują się umywalki, natomiast natryski, wanny i ubikacje są w dużych łazienkach.

22. Zaprezentowaliśmy obydwa budynki, ale warto jeszcze przespacerować się okalającą cały teren uliczką, bo przecież mieszkając w tak atrakcyjnej okolicy, wręcz nie wypada, przesiadywać całymi dniami w ich wnętrzach. Dużo zieleni — tak w największym skrócie można by opisać  to co zobaczymy po drodze. Sporo tutaj ławek, czasami przypomina to jakiś park, w którym  znalazło się miejsce na boisko sportowe. Zbliżając się do wyjścia, z pewnością rzuci się w oczy zadaszone miejsce świetnie nadające się do grillowania lub po prostu wypoczynku zwane popularnie szałasem.